Pomysł na biznes Strona z pomysłami na własny biznes
Współcześnie na światowych rynkach istnieje wiele możliwości obracania pieniędzmi i towarami. Wybór różnego rodzaju kontraktów oraz instrumentów finansowych jest duży i atrakcyjny. Dotychczas dość długo tradycyjne kontrakty futures cieszyły się największą popularnością, jeśli chodziło o handel towarami. Jednak mniej więcej od początku XXI wieku kontrakty CFD zaczęły stanowić dla nich coraz poważniejszą konkurencję.
Spróbujmy porównać te dwa rodzaje kontraktów i spróbować ustalić, czy faktycznie kontrakty różnic kursowych są atrakcyjną alternatywą dla futures.  Zarówno kontrakty na różnice kursowe jak i futures można zaliczyć do grupy instrumentów pochodnych. Jednak znacznie się one miedzy sobą różnią.
Zacznijmy od wyjaśnienia, czym są kontrakty na różnice kursowe.
Kontrakty te, w skrócie nazywane CFD (z ang. contract for difference), są to umowy zawierane pomiędzy dwiema stronami, a zawierający umowę nie posiadają aktywów bazowych których dotyczy owa umowa. Aktywami bazowymi mogą być waluty czy akcje, ale też różne surowce i towary (ropa, olej opałowy, gaz, drewno; metale takie jak złoto, srebro, miedź; zboża jak kukurydza, soja, pszenica; i inne). Kontrakty CFD umożliwiają zawarcie transakcji opierając się o przewidywaną cenę, a wymagany wkład finansowy (depozyt zabezpieczający) jest zwykle bardzo niski. Czyni to te kontrakty atrakcyjnymi dla początkujących traderów, gdyż mogą oni otworzyć pozycję bez konieczności zaciągania pożyczek bankowych  bądź poważnego naruszania oszczędności. Niski wkład finansowy wiąże się bezpośrednio z tzw. lewarowaniem. Im wyższy lewar, tym niższy wymagany depozyt zabezpieczający. Dla przykładu: Jeśli otwieramy pozycję o wartości 10 000 PLN a lewar wynosi 1:50, to minimalny wkład finansowy wynosi zaledwie 200 PLN. Jednak trzeba pamiętać, że lewar wiąże się z ryzykiem poniesienia strat finansowych wyższych niż depozyt zabezpieczający, a nawet wyższych niż końcowa wartość transakcji. Lewar w kontraktach CFD może wynosić nawet 1:200.
Lewar jest wykorzystywany także w kontraktach terminowych futures, jednak w tym przypadku jest on zwykle dużo niższy, niż w kontraktach CFD, gdyż kontrakty terminowe, rozliczane każdego dnia pod koniec sesji, nie są aż tak elastyczne jak CFD. Kontrakty CFD są bowiem prolongowane każdego dnia, nie mają odgórnie ustalonej daty wygaśnięcia umowy.
Dlaczego tak się dzieje? Kontrakty różnic kursowych są dostępne w ramach rynku nieregulowanego, pozagiełdowego (w skrócie OTC, z ang. over the counter). Rynek ten nie podlega takim ograniczeniom jak siedziba czy godziny otwarcia i zamknięcia giełdy. Natomiast kontrakty futures są notowane na tradycyjnej giełdzie.
Z miejscem notowania wiąże się ściśle wysokość obrotu. I to także przemawia na korzyść kontraktów CFD. na rynku pozagiełdowym wysokość obrotu zwykle jest większa niż na tradycyjnej giełdzie.
Jak zatem widać, kontrakty CFD mają pewną przewagę nad futures, choćby ze względu na niższy wkład finansowy, większą płynność związaną z brakiem narzuconych z góry terminów, wyższy lewar, łatwiejszy dostęp dla mniej zamożnych i początkujących inwestorów. Jednak kontrakty futures mają wielu zwolenników-tradycjonalistów, którzy spoglądają na CFD dość sceptycznym okiem.
W Polsce jest wielu brokerów oferujących handel walutami i towarami w kontraktach CFD. Jedną z nowszych firm na naszym rynku jest CMC Markets z siedzibą w Warszawie. Firma na ma prawie trzydziestoletnią historię i posiada wiele placówek na świecie, a także jest laureatem ważnych wyróżnień w branży finansowej.
